Card image cap
Acilarin eşref saati̇di̇r şi̇i̇r

Düş meclisi…

Devasa bir hazine belki de metruk düşlerin habercisi o zemin ve ehli keyif bir mizacın da dokunulmazlığına şerh düştüğü.

Mavinin müebbet yediği, aşkınsa ritim bozukluğu ve şarkıları atan benzinde asılı nakarat yüklü kelam ve işte titrek ışığın büyüdüğü daha da büyüttüğü kor hece.

 

 

 

 

Şimdi metruk düşlerin yabancısıyım,

Yalancısıyım da ömrün

Ket vurulan her dehliz

Ayağın tökezlediği bir iz

Şimdilerinden yoksun şairin

Tüten burnunda

En büyük hasreti

Kendine özlem biriktiren bir kış güneşi.

 

Oysaki latif mevsimin g/izinde saklı bulutlar

Yorgun halkalar

Gözün ve gönlün güller açtığı zalim sevgilinin

Habercisi işte yorgun posta güvercinleri

Titrek hecelerin namelerine

Dökülen perçemi

Sihirli gecenin yankısına

Hazır ve nazır bir tebessüm

Ellerimden kayıp giden matem ve hazan.

 

Nicedir asılı kaldığım ilkyaz

Nasıl da kavurdu küle dönüştürdü bu sevgiyi

Gözden ırak olduğuma bakma, sevgili

Gönlün ufkunda batık bir gemi

Aşkı ve yolcuları tahliye ettiğim

Elbet en son ben terk edeceğim kırık dümeni

Kırgın kalbimde uçuşan rüzgâr

Dağıtan matemi

Hazan yüklü kollarında sevginin

Elem düşkünü bir zalimden dökülen

Her hece ve yemin.

 

Bağdaş kurduğum kadar

Bağdaşamadığım bir evren ki

Küskün mizacıma da en yatkın elbet

Aşkın ve metruk düşlerin

Habercisi

Ne zamanki yatıya geldi hasret ve özlem

Sanma ki zaferi kazandın

Sevgiden yana düşkünlüğüm

Sevebildiğimden de fazlayım hani

Yakın durduğum o gök kubbe

Ta ki açılana kadar Hak kapısı.

 

Acıların da eşref saatidir şiir ve

Gece

Bil ki taşkınlara mahal verir

Ne zamanki kıbleye diktim yüreğimi

Gözlerimdeki tevazu ve hasrettir

Beni bana yakın

Seni ise uzak kılan

Bunca bilinmez.

Beklerim kabrine yüreğin

Kenetlendiğim kadar bunca hüzün

Yeter ki uzak olsun senden.