Allah İzin Verirse Kurban Bayramı Arifesine Gireceğiz Derken Girdik Şükür  Rabbime.
 

      kurban bayramı arefesi ile ilgili görsel sonucu


  Allah izin verirse kurban bayramı arifesine gireceğiz derken girdik şükür Rabbime . Şehirde sitelerde oturuyoruz, herkes ya tatile ya memleketine gitti, bir biz ve birkaç aile kaldı, şimdiden site ıpıssız kaldı. Bayramı hatırlatan çocukların şen neşesi, alışveriş heyecanı ne den görmeyi özlediğimiz ve görünce özlem gidereceğimiz bir dost ve komşu!
Eskiden bir bütün iken şimdi parça parça olmuş, bizi bütün yapanı kaybederken aramaktan aciziz! Bizi bir arada tutan değerler nedenleriyle içinde saklıyken nasıl boşalttık. Alçak gönüllüğümüz den neşe sevinç duygularıyla coşarken, şimdi unutulmasıyla yakar oldu, bu serzenişlerimin bu olanlara faydası olmayacak bilirim! Benim ki güzel günleri bir an yâd etmek içine düşerek hiç çıkmamak. Gönülde sevmenin derinliğindeki huzuru ışığı mutluluğu arıyorum, yok!
 
  İyi ve kötüyü hangi duygusuzlukla baz alırken, duyguların çırpınışını açan güllerinin kokusunu duymadan nasıl es geçiyoruz bilmem! Farklı bağlamlarda başka yollarda gezinerek bu sorun irdelenmez ve çözümde bulunmaz! Önce yolları fikri ayırarak yollar birleşmez! Daha fazla ayrılık olur.


Mevsimi sevinci kayıp mevsimlerde yoktu eskilerde…
Kavrulmuş leblebiler gibi gönüllerde yanmazdı böylesine…
Pejmürde duygular ve hislerde yoktu.
 
  Ama şimdi var yollar ve düşlerimiz yorgun bize bakarken biz yorgun, öldürdüğümüz sevinçlerle sevinçsiz bakışlar yollarda, daha ne beklenile bilinir ki? Böylesine hüzünler özlemlerden başka!
On yedi yıldır gurbetteyim, annem babam Rahmetli olmadan önce etrafında birleşirken, onlar aramızdan ayrıldıktan sonra bu buluşmanın sihri de kayboldu, belki bizler kaybettik, hala bulamadık! Kimliğini kaybetmiş bugün ve yarınların içinde hala umudu sevinci aramaya devam ederken, umut her zaman gönlümüzde…
 
  Bizler yatak döşek bu sancıları çekerken bu sancıyı sevinç olarak algılamamız, duygularımızın genleriyle oynandığı içindir! Yenik düşmüşlüğümüzü bir zafer gibi bize sunanlar yerde sürünürken, organik duygu ve hisleri yeniden yerine yerleştirmeliyiz.
 
   İnsanlık muhaberesinde hep kaybeden olmamak adına bu savaşımızı kazanarak, bayramları yine eskisi gibi bir arada gönül gönüle komşuluk ve insanlığın şemsiyesi altında kutlamalıyız, karşılamalıyız. Selamlarımla.
 
Mehmet Aluç