Card image cap
Aşkla ç/ağlayan güncem

Tininde ölüm saklı mevsimin:

Sınandığına biat sözleştiğim yalnızlık

Göğün de kopuk kopçası,

Maviden ibaret o zemin…

 

Hani tutuklusu olduğum matemin de dik yakası

Sözcüklerden nemalandığım ömrün de güncesi:

Kalpazan bir imge serip de na’şını özlemin

Geride kalan o kekremsi tat,

Bilumum hecede sönerken rayihası öznemin

Dirlik ve birliğin ç/ağrısı

Sevdalı busesinde evrenin

K/atıksız bir acı demlendiğine ne şüphe benliğin?

 

Koyu çehresinde gizil bir zümre

Karabasanlar basıp da geceyi

Ahvalin temkinli nefretinde

Ölüp ölüp dirildiğim bir manzume kadar

Savruk dizelerin ikbali

Nasıl ki satır arası sevgiyi ve aşkı dillendirdiğim…

 

Varlık kadar ketum;

Kimi zaman melun bir gölgeden

Firar eden siyahi çemberin tam merkezi

Elit acılar kadar

Efkârına yenik düşmekse

Verip veriştirdiğim nice niyet

Arzına hücum eden gönülsüz seferberliğim.

 

Yüreğin külünde tutuklu bir rahle

Düş pazarından arakladığım

Düşsel zeminde göğe tebessümler sunan

Katıksız mevsimde

Arşı alaya çıkan bir beyit kadar da kısa olsaydı keşke:

Şiirin hicvi ve cilvesi;

Soyutlandığım tümden gelen neşe ile

Azığa aldığım bir gemi:

Ben ki terk ettiğim teknenin de gözü yaşlı feneri…

 

Fevri bir hükümle kandığıma biat

Sevk edilesi rahmeti sırtlanan

Nice berat

Ölümü dilerken anlık bir öfkeyle

Gerisin geri kaçtığım

Varlık ve aşk nasıl ki haraç mezat

Devrilip de sükûna delalet

Gayri kabulü rücu mevsimde

Aşka tezat bir başat

Nasıl ki sönük ferinde münzevi servetin.

 

Kayrasına dolan ışık

Beti benzi atan şafakla hemhal

Temkinli bir aşk masalından

Kayıp geçen yıldızın soluk tininde

Şerh düşmekse yeminle sevgiye

Ben baştan yenildim

Sevgisiz geçinenlere inat

Aşkla yıkandığım her bir zerreden

Mütevellit soluksuz kaldığım her şiirde

Elbet azat edilecek bir yüreğim:

Aşkla ç/ağlayan güncemde

Solduğum kadar yüreğimde son kalan yaprak.