Card image cap
Aşkla

Yorgun sözcükler b/içiyoruz ve aşkı dirhem dirhem zehir edenlere sayıp döküyoruz.

 

Elbet sessizliktir en kuvvetli hıçkırığımız ve gülen yüzlere özlemdir hayatın hatırına hatıralar diktiğimiz aşkı ise kıble bildiğimiz.

 

 

 

Mevcut bir özlemdir aşk.

Sandığın kenarına dökülen yaş gibi

Yasla eskiyen zaman

Ruhun huzura duyduğu özlem

Severek ihya ederken benliği

Kanatlarında uçuşan sözcükler

Kelebek ömürlü bir günde

Günden kasıt dokunmak yüreklere

Yüreksiz mevsim değil bizi diri tutan

Bilakis rüzgârın sesinde demlenen şiirler.

 

Hecelerin ıssızlığına kol kanat geren bir imge

Ve işte o büyüyen zümre

Göğe yerleşik bir bakış

Sonsuzluğa değen nakkaş

Aşkla dikilen her yama

Delik bir gövde değil

Delinen mısralar

Aşkı azat etmekse ne haddimize?

 

Soluğumuzu tutup

Solan yediverenler

Güle inat eden bülbül elbet

En çok seven kendinden…

 

Katların kanadığı

Kanatların koptuğu

Kopacak kıyametin öncüsü belki de

Sitemi yüreğin sadece kendine

Kimlikse kanayan bir heceden çıkıp da yola

Aşkın son bulduracağı özlemde

Açan güfte güfte şiirler.

 

Kayrası dünün

Gün mizaçlı mührü yüreğin ve de

Mahal vermekse sona

Başı kayıp bir masaldan çıkıp yola

En çok da çıkmaza düşen şair

İçinde saklı beyitler ve o lahit ki

Sessizliğin bire bir eşleştiği.