Ben Kendimi Bilmezsem
 


Önünü görmezsin ki düştüğün kuyuya bak
Düştüğün kuyu değil içine düştün bak sen
Böyle olur mu deme sorduğun soruya bak
Sen kendini bilmezsen seni ne yapsın ki sen
 
Kapatma gerçeklere gözünü önüne bak
Yen artık o nefsini gönlüne aşkı tak
Güzel sözler söyle sen o yârin gözüne bak
Sen kendini bilmezsen seni ne yapsın ki sen
 
Dost eyle gönülleri seni dostu bilsinler
Ser gönlü önlerine otursun post desinler
Sen vermezsen gönülde sen nasıl dost bilsinler
Sen kendini bilmezsen seni ne yapsın ki sen
 
Ara sıra bu hayat test eder seni anla
Anlamazsan eğer ki keder yıkar heycanla
Kederden sonra gelir beter sıkar dünyanla
Sen kendini bilmezsen seni ne yapsın ki sen
 
Her gönül dost eylemez düştüğün bu durumla
Bazen masaya hırsla vurusun yumruğunla
Vurma masaya kırma kalma pişmanlığınla
Sen kendini bilmezsen seni ne yapsın ki sen
 
Nefret serttir bir kaya vurma başını kırar
Gönüldür bu baksana o gözyaşını arar
Kuruyup çöl olmasın kurumuş neye yarar
Sen kendini bilmezsen seni ne yapsın ki sen
 
Gülveren’im yazdım ben saçımı da yoldum ben
Yolumdan ayrılmadan önce hakka kuldum ben
Buldum yolumu şükür dün değersiz puldum ben
Ben kendimi bilmezsem beni ne yapsın ki ben
 
Mehmet Aluç-Gülveren

Card image cap