
Beşi̇nci̇ mevsi̇mi̇n i̇zi̇ni̇ sürdüğüm
Düşlerin muadilidir yazmaya durduğum
satırlarda içime çektiğim kağıt kokusu ve de aşkın haris yüklemi iken özleme
dönük yüzünde mevsimin, nefsimi terbiye ettiğim ömrün doğasında saklı iken
hüzün ve elbet görünmeyen öteki yüzüm…
Kışkışladım günü de verilen öğüdü de.
Yaşıma denk düşmeyen tonlarca yasın aykırı kıldığı benliğimde sapır sapır
dökülüyor mevsimin göz yaşı ve uğurladığım mazim ve çat kapı gelecek şarkım ve
anımda saklı kokusu yayılmışken yaktığım tütsüye de kurban verdiğim sözcüklerim
ve derme çatma göğün muhasebesini yapan kuş sürüsü.
İhya edilesi hani.
İmha etmekle mükellef.
Kurşun ağırlığında hırkam ve yakut
gözleri evrenin her nasılsa temenni ettiğim bir hoşluk bekası elbet yıllanmış
ömrün de arka kapısında bekleyen kehanet.
Serdiğim değil sardığım.
Sövdüğüm de değil asla bilakis
sevdiğim.
Kokusu tanık ölümün, ölümsüzlüğe
nazire yapan aykırı yüreğimde saklı tonlarca sevda ve kıyısından döndüğüm bir
günü buyur edip de hikmetini görebildiğim gecede asılı o tebessüm konan da
bedenime ağır bir hüküm.
Vaveylalar kundaklandı, sokak ve
cihan kurşunlandı hala ılık nefesim ve hala aykırım ve hala güme giden varlığı
bir terennüm olarak belleyip kayıt ediyorum inzivaya çekilen nöronlarıma da
sitem ediyorum çünkü dingin bir özlemle ve çektiğim restle kötüye, aklım sıra
ihya ediyorum evreni.
Kimin umurundayım oysa kimlerin
nazarında sefil bir töhmetten başka bir şey de değilim.
Göğün açık kapıları ve buyur edilen
bir ay aslında ay yüzlü kadın aslında yıldız bakışlı adam aslında aşkı nankör
edalarla dışlayan insan motifleri ve işte gözümden düşen yaş ve yeis belki de
içerlediğim kim ise bir ömür.
Şaşkınım.
Sefilim.
Aşka nazireler ediyorum ve
yetinmiyorum: daha çok seviyorum.
Bilinmezi kuşandım, sevgili ve idare
ediyorum sözüm ona sapmadığım rotamda dümeni kırmaktan da son anda kendimi
alıkoyduğum.
Uğurladığım insanlar.
Uğur böceğim belki de yürek dolusu
t/aşkın ve işte izbelerde salınan gölgelerden uzak duruyorum ve laneti def
ediyorum.
Bir sure.
Nice sure.
Suretler.
Kefil olduğum yalnızlığım ve mağdur
düş yakam gel gör ki düşmüyor da yakamdan düşler ve boşa kürek çektiğimi bile
bile yazıp seviyorum belki de sevip yazıyorum belki de kendime olan
yabancılığımı soyut bir tabloda güncelliyorum nice vurgun yediğim nice yorgun
geçen günün yüzü suyu hürmetine sakin bir mizaç diliyorum Rabbimden gel gör ki
yedimde meysem biliyorum ki yedi yüzümde de aynısı olacağım.
Yetmez ki yetmiş sene.
Yetmez ki bir asır.
Sırlara serildiğim ve koynumda güncem
ve b/ağrımda nice bilinmez belki de en çok ağrıma giden yok sayıldığıma delalet
tümden gelen rüzgârın beni savurmaya dahi değer bulmadığı.
Değer mi değmez mi, demenin bile
mukayesesini yapmıyorum ve tonlarca altın değerinde olsam da yok sayıp
benliğimi aşkı kurşunluyorum ve ıskaladığım mutluluğa iman gücümle sahip
çıkıyorum.
Sevgiden ibaretim.
Yalnızlık ise hurra.
Yâd ettiğim ne ki ya da yaren
bildiğim ya da yârin tok sesinde sürünen ismim.
Bir kilitsem ve kapalı iken yüreğim.
Bir şifre isem ve hala çözemediğim
içimdeki çocuk yakam ve kasamda saklı nice ziynet belki de yüz görümü belki de
düş görümü belki de tecelli eden görünmezliğimi sunduğum ilk sahne ve ellerimde
yeminler ve göğsümde kitaplar ve başım bağlı iken bir kez aşka ve acıya ve set
çekemediğim duygularım hala tebessüm dilendiğim hani peşi sıra sürüklendiğim.
Bir manivela.
Bir körüklü nota.
Belki de kıyıma uğrayan varlığım gel
gör ki kıyama duruyorum ben her geri püskürtüldüğümde ve daha çok dolup daha
çok boşalıyor iç sesim ve yetinmeyi şiar edinsem bile severken yetinmiyorum
üstelik acılarla hemhal ve geniş açılı yüreğimde ekinlerin mahsulü iken
sessizlik ve kaleme döktüğüm şiirler aslında yokuş yukarı koşup kendimi ansızın
uçurumdan bırakmaya dünden razı…
Ölümü diktiğim.
Aşk iken rencide edilen.
Aslında tümden gelen bir kazanım
elbet tüm k/ayıplarım.
Düş gücüme yenik düştüğüm elbet aşkın
da bekası iken özlem ve çaresizliğin minvalinde her sevgiden nem kapıp aşka
kanat açtığım üstelik sihrimle ve gizimle izini sürdüğüm beşinci mevsimin…
Yürekleriniz dert görmesin
Çok çok teşekkür ederim
Aşk iken rencide edilen.
Aslında tümden gelen bir kazanım elbet tüm k/ayıplarım.
Düş gücüme yenik düştüğüm elbet aşkın da bekası iken özlem ve çaresizliğin minvalinde her sevgiden nem kapıp aşka kanat açtığım üstelik sihrimle ve gizimle izini sürdüğüm beşinci mevsimin…
Gerçekten sevenler vazgeçmek için sevmezler, yüreğine sağlık arkadaşım sevgilerimle...
Canım arkadaşım çok teşekkür ediyoruö
Hep hep sevgimlesin
Hayırlı akşamlar