Card image cap
Bi̇r renk bi̇r şi̇i̇r bi̇r mevsi̇m

Mevsimi yok ki mutluluğun:

Azap kuşlarını hür bıraktığımdan beri

Tembihlidir ruhum

Dün değil kaykıldığım anda saklı elbet varlığım

Yarınların sökün ettiği

Gecenin sönmeden feri

Hızlıca uçmalıyım pencereden

Görünmeden geçip gitmeliyim yollardan

Kala kala umudumla kâhin bellediğim mihraptan

Geçip gideyim işte hayattan

Gerçi daha çok işim var ama.

 

Ne geçkindir serildiğim

Ne geç kalmışlığıma serzenişim

Doğdum sanırım birilerinin soktuğu nifaktan

Meğerse özlemim kendime

İki el mademki bir baş için

Yetmedi elbet ezelden

Sevgiyle yâd ettiğim ömür

Seyyah sırça köşkümde kimine göre süründüğüm

Bilemezler oysa bilemezler

İçimdeki t/aşkın neferi

Hala sözcüklere vurgun

Binlerce kere tutulmuş olsa da nutkum

Bir ömür uyuduğum yetmedi mi?

 

Matemin perçemini kırptım az evvel

Düştüğüm yolda rast geldiğim o minval

Meğerse ilk günden beri saklıymış gönlümde

Ne yangınlar sönen

Ne de coşkum dinmedi ezelden.

Arpacı kumrusu olmadığım yetmedi mi hem?

Ne besili kanatları efkârın

Ne de soluk yüzünde açan güller varlığımın.

 

Gün bu gün işte

Büktüğüm her dün ve her hece

Esefle söylendiğim sadece kendime

Nazımı niyazımı kuşandım da düştüm yola

Gözümden düşse de üç beş hasret yaşı

Elbet dikildiğim kadar gecenin ufkunda

Bir eremediğim sabah

Bir de eremediğim hidayet

Ne yakınırım artık

Ne de suskumla yaşarım

Varsın olsun içine düştüğüm esaret

Namıyla yürüsün benliğim

Nisan tasına doldurduğum rahmetin

Dileyen de ağır desin hani Molla’nın izi

Dileyen nazımı ezsin ayağının hamuruyla.

 

Rengim pembe bu gün ve mutum aşkla

Yoğurduğum bir hayal teknesi ki

Silip süpürdüğüm dünüm

Varsın kanıksanayım yasla.

Yaşım ne ki ya da yasa bildiğim

Başım nasıl da arşa değdi

Ta ilk günden beri.

 

Acıların haşmetine yenik düştüm madem

Andığım kadar dünü

Katıksız eziyet ettiğim içimde saklı matem

Şiarı sözcüklerin

Aştığım dağ tepe

Yalnızlığın miadı da doldu hani

Yakardığım Rabbimin rızasıyla.

 

Bir sevda ki içimde serili

Bir rahmet kuşandığım dolu dolu

Ben ki beşinci mevsimin ta kendisi.

Ektiğimi biçiyorum madem, ne ala.

Yanlışımla bulmaksa doğruyu

Çözülsün de dilim sözcüklerin katkısıyla.

Denk düştüğüm hangi renk hangi şiir?

Şiire namzet yazdığım ne ki?

Eklem yerleri yerin göğün

Ektiğim kâh umut kâh hüzün.

 

En alasında bir teknedir içinde salındığım

Köpüren dalgalar ne ki

Siz daha görmediniz içimdekini.

Bir renk bir şiir bir mevsim

Bir sinede saklı

Bir sirayet eden günde

Şikâyetim Rabbime

Yana yakıla söylendiğim serzenişimse sadece kendime.