
Mazinin tozlu odasında raflarında geçmişe dair biz ararken, yok olan yanan aklımı buldum! Artık işime yaramazdı! Kaybolduğumda kendimi burada bulmayı umarken, kendimi aşkın içinde arayarak bulmayı gönlüm bana söyledi. Düşüncelerin sarmalında kurtularak, gönlümle yola devam ettim.
Gideceğim varacağım yerin aşk olduğunu söyleyen gönlüm isterseniz iç ses deyin, cevapları aşkla bulacağımı kulağıma fısıldadı, o kulağıma fısıldarken, aşkın esen hafiften esintisi ile mest oldum! Oysa insanların beni anlamasını beklerken, beni anlayan aşktı, sarandı… Daha başka ne dileyebilirdim ki Mevla’mda, o yârin ve aşkın gülüşünü gönderdikten/ gösterdikten sonra?
Az ilerde hasret olsa da ne çıkardı? Aşkı gönderen Mevla’m yanımda iken aşkla, yürürdüm…
Yürümek, yola yol olmanın adını verirken nasıl durabilirdim ki? Adım atılmamış vadilere ovalara dağlara doğru…
Mehmet Aluç
Bu dünya üç günlük handır
Ona uyarsan gideceğin yer nardır
Hakka varmadan önce gönlünde ne vardır
Aç bak içini yoksa hakka varacak baktıracak bir yüz var mıdır
Mehmet Aluç /Kul Mehmet
Mümin tövbe ile merhamet ister Rabbin'de affı için
Selam ve dua ile..