Card image cap
Geceye kefi̇ldi̇ hüzün

Tanrısızlığını düşleyen bir kayraydı mevsim,

Saçlarında kederin uçuşan hayaletlerin

Yatıya kaldığı bir mabet

Aşkın uzamında, ellerinde beyitler

Elbette kürediğim kadardı gökyüzü

Ufkun kanla yıkandığına şahit bir tanrı

Adeta içimde katlanan binlerce yeis

Utkumda saklıydı yaslı asalet.

 

Göğe otağı kurdu kır saçlı dizeler

Mavinin tutkunu olduğu her yara idi

Elbet aşka ve yalnızlığa delalet.

Ülkücü bir kuşun rugan kanatlarıydı

Tümseğe dayalı başında ölüm meleğinin,

Dikiş tutturamadığım metanet

Kondukça yas’a

Yasa kaynaklı nice hitap

Başı olmayan şiirin de celladıydı

İçimdeki keramet.

 

Rabbim, demenin meali idi hüzün

Yadsıyamadığım yas yüklü mevsim:

Haşa, Rabbim, haşa:

Ölümsüzlüğü dilemedim ki ben

Baş aşağı yazdığım şiirlerde

Sure tadında huzura muhtaç bir üşengeç imge

Göl durgunluğunda bir hayata da duyduğum

Özlem:

Kanaviçe yüreklerde, elem yüklü bir sefalet

Adadığımdı madem şiir

Ant içtim uçmaya dair.

 

Uçtum da kendimce

Kandığım her renkte saklıydı matem

Sevmek ne ki?

Sevilmek elbet bir rivayet.

Göğün komplimanlarına serildim

Öğün arası bile şiir yiyip şiir içtim.

 

Sefam olmadı da

Yazdığım şiirlere edemediğim veda

Asi yüreğin dımdızlak kaldığı

Açılımlara gebe her dizede

Doğmaksa yeniden gün ışığında…

Geceye kefil oldu hüzün

Basiretim bağlandı bağlanalı

Sanmasın da hani kimseler;

Güldü yüzüm.

 

Gülmedim lakin bir gül kadar solgun olmakta

Hak görülen

Damlayan her yaşta

Nemlenen toprağıma adadığım köklerim

Pembeleşen çehrem

Utancım ve aşkımla

Şiirlerdi beni baştan çıkaran.

 

Latife ettim kimi zaman

Kindar cihana da kafa tuttum

Sevmekle mükellef kalbim ve kalemim

Azat edildiğime ne şüphe?

Atıl sözcüklerden ördüğüm kabir defterim

Elbet ölmek kadar sakil bir düştü

Yankılanan sesinde acının

Kem gözlerden düşen nice kinaye

Surlara serili bir şiir kadar revaçta olmaksa

Ne kelime hele ki

Mimlendiğim zalim nezdinde

Soytarı fıtratı mübalağa etmekse ne gam!

Sarı saçlarında güneşin

Tutuştuğum kadar yanık teninde dizelerin

Bir kıyamdı ki resmedilen

Dökülen yapraklarım kadar ölgün bir mevsimden

Payıma düşen hüzün

Kardığım dünden ve atalarımdan hatıra…