
İlm-i̇ hâl
İLM-İ HÂL
İlm-i hâl'i ehline ver, sanma bir gün solar gider...
Alim insan güle benzer; kokusunu salar gider...
Varsın olsun kadir bilmez, dik fideyi zayi olmaz!
Deme "goncam dalda kalmaz, hoyrat eller yolar gider."
Zor gelse de câna çile, Yaradandan sabır
dile
Hemdem olma cahil ile; muhabbeti böler gider.
Sırra eren serden geçer, hayır sözü
şerden seçer
Allah dostu kalmaz naçar; neşe ile dolar gider.
Arsız nefsi hünkâr eder, hakikati inkâr
eder
Zanneder ki hep kâr eder; ateşini çalar gider.
Kul o dur ki Hakk´ı anar, rûh zikirle
doyar, kanar
Sevgi-dostluk iki pınar; gönülleri sular gider.
Kanma günün sabahına, bak sen akşamın
âh'ına
Ariflerin dergâhına, kal gelen bal yalar gider.
Yarın meçhul, iş bu günde, aklı olan kalmaz dünde
"Üç nefeslik" bu sürgünde tefekküre dalar gider.
Mecit AKTÜRK