İNSAN BİLDİĞİ EZGİLERDE AĞLAR

 

Yaşar insan 

Topraktan can bularak

Sesi dağda yankılanır bazen

Bazen türküsünü söyler ovada

Yüreğe dokunur kendinden olanlar

İnsan bildiği ezgilerde ağlar

 

Yağmur bir şeyler hatırlatır 

Akar hatıralar bir bir 

Tansiyonu yükselir hassas duyguların

Nemlenir zaman

Ya bir fotoğraf 

Ya da bir ses

Hiç susmadan anlatır 

İnsan bildiği ezgilerde ağlar

 

Bir rüzgar eser 

Sözcüklerden ve acılardan 

Göç eder uyku saatleri

Her iklimin hikayesi başka

Kaç mevsim ağıt yakar kapımda

Tuzlu bir anlatım vaktidir artık

İnsan bildiği ezgilerde ağlar

 

 

15 Şubat 2020 / Yalvaç