
İnsanoğlu...
İNSANOĞLU...
İnsanoğlu çiğ süt emmiş; kibir ile gezer
gider
Şefkat yönü örselenmiş; karıncayı ezer gider
Üryan gelir bu âleme, kafa tutar
elâleme
Sanki dersin ki allame; kuralları bozar gider
Taat bekler kılavuzu, şaşar yönü bilmez
uz'u
Kinle dolar kalp havuzu; isyan ile azar gider
Muhabbeti bilmez ayar, kem kelamı mübah
sayar
Hakk'a ağyar, İblis'e yar; kulluğundan bezer gider
Benlik sarkar cübbesinden, günah akar
heybesinden
Rücû eder tövbesinden; şerbetten şer süzer gider
El çekince özünden ar, dokunduğu yürek
kanar
Kim ki ikaz eder, kınar; garez güder, üzer gider
Mühlet verir Halık kula, bekler doğru yolu
bula
Gafil, gelir bu okula; şirke destan yazar gider.
İner birgün sis perdesi, mazi kokar
asudesi
"Vah"la dolar son badesi; akıbeti sezer gider
Hadsiz ömür olur "bir an", damarlardan
çekilir kan
"Son misafir" bilmez aman; mezarını kazar gider!
Mecit AKTÜRK