Card image cap
Noktasiz ve vi̇rgülsüz...




Meleklerin cinsiyeti olabileceğine

İnanacaktım neredeyse, neredeyse üzerimdeki hırkanın

Bir peygamber tarafından örtüldüğüne…

Tanrı değilim, peygamber değilim

Melekler ve insanlar arasında bir yerde

Hiç değilim-Yanılıyor şair-

Kendime, sıradan bir kulu dedim Allah’ın.

(E. Sarıçam)

 

 

 

 

Mağdur düşlerin ipeksi yüzeyinde,

Zaafların da zemin bildiği o insan nefsi:

Hani, haykırdığım;

Hani, öykündüğüm;

Ne deliyim ne de veli

İçimdeki izdihamla örtüştüğüm

Kara gecenin ipeksi seferberliği.

 

Noksanım, azizim;

Noktasızım ve virgülsüz:

İçimde kopan kıyametin alfabesi

Ölümüne sevdiğim elbette

Haiz olduğumun sermayesi.

 

Ölümse…

Ramak kala aşka,

Ne ala ne ala.

Fıtratın giz’inde devasa bir gölge

Mensur şiirlere de gönderme.

İkazı Tanrı’nın reşit bir özgürlük dilediğim

Bakiyesi mevsimin

Hala dindiremediğim hüzünle sırnaşık yeis’i.

 

Cümleler kadar istikrarlı olsam keşke

Bir de kışkırtan zaferin öncesinde

Yenildiğime de şahit değil miydi bunca dize?

Sarmalı duyguların

Münafık saldırıların da taçlandırdığı:

Bitimsiz hezeyanı kürediğim her şiirde

İspatıdır ruhumun yeknesak çırpınışını

Sela’sıdır vardiyamın

Güneş görmemiş yüzümde

Kıpraşan irili ufaklı hece.

 

Lafügüzaf, azizim:

Sancılı heyelan

Çöreklenen her artçıda

Arda kalan bilumum kinaye.

Sabırsa, katık ettiğim güne:

Yediğim ne çok şarapnel

Kaç öğünse serildiğim buz tutan zemine

Hafıza kaybı benimki:

Göremediğim bir hale

Oylumda saklıydı oysa onca meleke.

 

İzafi olsa da mutluluk

Kanadığım kadar kandığım

Hatırı sayılır yalnızlık

Varsa yoksa saklı kaldığım ömürlük kıble.