Card image cap
O beni̇ şai̇r sansa da

Kurşun döktüğüm o şiiri unutalı çok oldu:

Çok olduğumu da biliyorum hani

Pervazında ruhumun bir alt yazıya da ihtiyaç olduğunu.

Göğün kumandasını yeni kaybettim

Ve umutlarımı peşi sıra.

 

Pişekâr seyirci ile okuyucunun yüzleştiği

Bilmem kaçıncı şiirde

Ofsayda düşen bir hayta gibi

Kapaklandığım sıradanlığın da meyvesini topluyorum ve

Tüm dik acılarımla

Eşkâlini çiziyorum üçgen yüreğimin.

 

İblisin tohumlarını attığı hararetle yüklendiğim

Dertlerin bir solukta resmini ısmarladığım

Kâinatın da kayıp atlıları:

Atıl yürek neyi deşerse deşsin

Israrla söylendiğim

Kolaçan ettiğim dinginliğe özlemimi

Yâd ediyorum…

 

Dünün bir devrim;

An’ın koyu bir hücre

Yarının da artık neye gebe düşlerinde

Yol aldığım hüsranın yaftalayan esaretiyle

Kollarımı birleştiriyorum

Ahmak bir ifadeyle sırtlanmaksa bulutları

Kanayan coğrafyaların yasını tutuyorum

Kanatıldığımı es geçtiğim sair günde

Yakamozların da bekçisiyim

Beklenmedik bir anda

Düşe kalıp göğün ritmine uyamadığım

Kalp atışıyla

Ölümü özlediğimi de unutuyorum.

 

Sahici sevgilerin kıyısında bir tutam;

Aşkın kayrasında saklı mevsimim illa ki hazan.

Bulutlara sunduğum fermanım ile güneşi

Azat etmesini dilediğim Tanrıdan da son bir arzum

Eylüle yelken açan posta koyduğum

Posta güvercinlerinden bile daha sadığım sevgiliye:

Eylül başında bir selam çakıp habis düşlere

Dümeni kırıyorum sarı rüzgâra.

 

Sarıldığım efkârın sanrılarında

Ben attığım her yek ile sızdığım gönül bahçesinde

Eylediğim misafirle içli dışlı bir muhabbet

Elbette ehli keyif bir maruzat

Yıkarken köprüleri

Delirdiğimi saklıyorum annemden:

O beni bir şair sansa da

Benden çıktı bir kez kelam:

Şair kadar sıra dışı bir hükme boyun eğerken

Mağlup kılındığım nasıl da aşikâr:

Başımı eğmeden saklandığım içinde o yamalı fistan:

Ölümü gör, dercesine

Çetelesini tuttuğum güze bir veryansın

Yaz çabuk bitsin, dercesine

Yazamadıklarım da saklı elbet imbat gecelerinde.