Card image cap
Sevgi̇li̇ ki̇rli̇ mavi̇

 

‘’Zaman kekemeydi ve tarihe sızan

Soytarılar gördük genç ömrümüzde.’’

(Ahmet Telli)

 

Mayına basmış serkeş gölgemin kopan uzuvlarında bir yanılgı adeta içim’i isyanların belki de dualarımın her harfinde eksik kalan insanlığım bir o kadar safiyet yüklü varlığım…

 

 

 

 

 

Hitaba geçiyorum, sevgili ve kirli mavi:

Özümse düşlerimi ve düş kültürümü

Resmettiğim mavi’de saklıyım ben

Aşkın irsaliyesi

Ömrün de bekası

Çatapat patlattığım çocukluk yıllarım

Büyümeyi asla beceremediğim

Köstekli saatinde babamın

Zamanın durduğu o tarih işte

Ve toprakla buluştuğu kirli mavi…

 

Aşkın hezeyanına tanık bir duayım belki de

Eşrafının küçümsediği bir lahit

Aşkın ve acının akışkanlığında

Kulağıma çalınan hurafeler

Şükürler olsun ki;

İnancımla yıkadım ben ruhumu ve bedenimi.

 

Hangi lahzada terk edilmişliğim?

Bir de şiir benzeri yüreğimde fink atan

Hicvi hayatın ve belirsizliğin…

Mıntıkamda süt liman kuşlar ve o dehliz

Aşkın da kırık asasında

Pek bir nazlı içimdeki mevsim.

 

Bir rüyaya serilmişliğim

Ve riyalarla sürmenaj edilmiş sefil benliğim.

Aşk ki…

Uyumaya sevdalı bir zemberek.

Mevsim ki elbette kirli mavi’nin

Titrinde saklı köstebek.

 

Ah’lar kadar aymazlığın faturası

Sesler kadar

Kundaklanan rüyalarımın nüansı.

Sevdalı mizacım

En çok da Rabbine.

 

Aşkı kanatan deyişler

Elbette lehimli sefil yüreğime.

Bir de geçit vermez ne çok duygu ve düşünce

Ne metruk bir bilmecede saklıyım

Ne de aşkın uzak tanığıyım

Sevmeler illa ki saklı cennete

Kuş uykusunda ürkek yürek atışım

Oysaki zangır zangır titretir benim hislerim.

Bir zemheride tutsak

Bazen bakir bir hecede

İlla ki aşkla kuşatılmışlığım.

 

Süre gelen bir yenilgi adeta her m/eziyet

Düş pazarı çengilerin de fıtratında saklı asalet

Elbette yalnızlığın efkârı taşarken hecelerin inisiyatifinde.

Sanrılar suskun çok suskun

Sanır mısın ki renklerin yoktur dili?

Şimdimle içselleşen her hece

Yüreği de kırağı çalar ince ince.

 

Her rubai bir ölüm

Ve her ölüm bir doğuş

Aşkla kınadım ben hücrelerimi bir ömür boyu

Belki de deli fişek yüreğimde bir hezimet

İçten içe büyüyen o meşale

Devrik cumhuriyetlerin de şaha kalkan sesi

Elbette ümmetin gücü

Sevdalı nesline ve Rabbine

Şimdi şahikanın kanadına konan küfemde saklı azığım;

Aşka bandığım her lehçede

Ben bir kör alfabe.

 

El yordamı sevdiğim

Emsalsiz hürmet ettiğim kâinat

Elbet sona erecek tüm eziyet

Gün de gece de devrilse biteviye

Arşı alaya varacak özgürlüğü ruhumun

Bir şadırvanda geçen ömrün kozasında illa ki umut saklı.