Card image cap
Solan da solduran da aşktir

Sözcükler eksilir mi?

Hafızada kayıtlı duman mıdır göğü boğan…

Belki de en fiyakalısından bir şiir

Beklemeye almışken sonraki kıtayı

Değirmende mi öğütülür bunca duygu,

Yongası ölümsüzlükle sırdaş

Şairin vekili midir yoksa gece?

 

Hatmettiğin kadar da dinginliğin sınırları çizilir

Teneşir paklayan hangi gölgeyse

Efkârı ile de unutulur bunca yeis,

Beldesi aşk kokan bir seferide;

Zambakların sığmadığı cennet bahçesinde

Kökü olmayan ağaçlardan da sağlamdır kalem

Aşkın mıntıkasında

Yokuşa sürülse de zaman zaman.

 

İkrarıdır yıldızın, o haşmetli acı…

Yıpratandır da şairi

Kefeni olmayan nice hurafe:

Göğün dımdızlak seyrüseferinde

Atanır da yürek imge imge

Seğirtir sonra büstü tek bir iç çekişte.

Sıvası dökülür kimi zaman;

Bulutlar da çekilir içine

Nasıl ki yorgunluktan

Toz duman.

 

Miadı dolan hazana son methiye:

Aralığa selam verdik vereli

Ertelediğimiz gönül nikâhı:

Kozasında şerefiye

Zemherilerde titrer durur şiirin açık yarası.

 

Kozasında saklı sarnıç

Sevdaya yelken açan tuzak kafiyeler;

Zılgıt yiyen hangi destursuz hitap ise

Bağrı yanar durur biteviye,

Soluksuz nidalarda saklıdır yüreğin firarı.

 

Çatışan üç beş hece, dipçiği ile koyulur yola

Randımanı olmayan günden geceye sırnaşır

Siyahi bedduanın zanlı nifakı.

Solan da solduran aşktır

Açan da pare pare

Kim bilir kimlere yar olacaktır şairin vedası?

 

Buklesi yüreğin sarılır nice hadise

Aşkın tufanında göz gözü görmez her ne hikmetse:

Bayat bir nidada narı büyür de büyür meramın

Çoğaldığı kadar mutludur da şair:

Bir kıyımda yok olan kimi zaman

Bir kıyamda hazır ol duran.

Şafağın şakağında atar heceler

Derdini tasasını da salar sevip de içimdeki fakir.

Bir Mevla’sıdır sırdaş bir de hazanı katık yaptığı

Her mevsim şiirler büyür gözleri gecenin

Çeyrek kala sona

Sararır da solar ahir ömür.