TAZIYA KALDI
Kurtlar kocayınca itler ürüdü,
Davar doluk dağbaşına yürüdü,
Arsız çoban ayağını sürüdü,
Yuvanın kaderi tazıya kaldı.
Sözde danıştılar kelli felliye,
Horozları getirdiler küllüğe,
Dönüp anlaştılar yüzde elliye,
Davanın kaderi yazıya kaldı.
Ağa tutmayınca verdiği sözü,
Sürüye takıldı kahyanın gözü,
Harmanladı gece ile gündüzü,
Ovanın kaderi pazıya kaldı.
Kader torbasından çekti kurayı,
İsmet Murat sahiplendi karayı,
Kapatan olmadı açık yarayı,
Devanın kaderi sızıya kaldı.

Emeğine yüreğine sağlık İsmet hocam tebrikler güzel bir şiir okudum hayırlı akşamlar hocam
Çok teşekkür ediyorum Murat bey Allah razı olsun okuyan gözünüz nur gönlünüz şen olsun nşaallah baki selam ve dua ile hayırlı akşamlar