Var Mısınız “İstikşafi” İle Varmaya Çalışmaya Ulaşmaya?

Var mısınız “İstikşafi” (ön görüşme, araştırma-tanıma görüşmesi, keşif ve tahkik) (soruşturma) ile çalışmaya varmaya ulaşmaya. Emekle ekmeğe, İstikşafi ile anlaşılmaya varmışınız? Yoksa hazır olsa da emek vermeden, önümüze konulsun diyenlerden miyiz acaba? Ya da kabaca ya da anlamca? Bu yolda çileyi derdi çekmeden, çekenlerin sonuca vardığında sonucuna bakarız alacağımızı alırız, çekmeyelim bu çileli yolun çilesini, öğreniriz elbet bilmeden sevmeden gülmesini gelişmesini büyümesini falan filan bak geride nedir kalan? Hayatın acı gerçekleriyle karşılaşmak yerine, karşılaşanları izleyelim kendimizi sıkıntıya sokmayalım, diyenlerden miyiz acaba kabaca anlamsızca?
 
Monoton hayatımız devam etsin tonton tonton, onu zora sokmayalım okumayalım araştırmayalım nasıl olsa birisi çıkar, monoton hayatı renklendirmek için, alırız az renklerinden ne çıkar? Elbet birisi gönüllere ince ince dokunur dokur güzelliklerle, bu zahmete girer, girmeye ne gerek var zaten giren var! Bunca sıkıntıya ne gerek var? Hem sıkıntı dert yüzündeki kırışıklıklar meydana çıkarır, bunca uğraşla yıpranmışlıklar yıpratır, sırtındaki yük hafif değil ağırdır ne gereği var kamburlaşmaya, hele birileri bunu yaşasın, biz yaşantıya dair ipucu niteliğinde bir uç bulur tutunur gideriz! Ha birde okuyunca katılım için yorum yazmak var, aman ne gereği var ki bu kadar derinlere inmeye ne gerek var, zaten kendisi derinliklere inmiş çıkmış, yani derinliklere in çık diyen mi vardı sana indin sonrasında falan filan yan gel uzan…
Acaba ben fazlamı derine iniyorum emeği boşuna mı harcıyorum ses vereniniz bu sesi duyanınız var mı acaba?
 
Ruhları bedenin içine hapis olmuş kullar mıyız? Coşku ile birkaç söz söylemekten çekiniyoruz kaçıyoruz saklanıyoruz? Bir selam bir kelam yeter katılım için, yoksa ne edeyim katılımı anlatımı yalıtımı, karşılıklı gülümsemek istedim gülmeyeni güldüremem gelmeyeni de getiremem ki! Üstat ne güzel yazmış anlatmış resim etmiş.

Üzülme her hafta gelemem diye
Haftada olmazsa ayda gel canım.
Üç yüz altmış beşi böl on ikiye
Sırala otuzu say da gel canım.

Bekletme geciken müddet ziyandır
Güzele kin, öfke, hiddet ziyandır
Varsa gurur, kibir, şiddet ziyandır
Onları orada koy da gel canım.

Kitap 'aşk masal' der, yıkar, bırakmaz
Akıl 'tedbir al' der çöker, bırakmaz
Korku 'gitme kal' der çeker, bırakmaz
Sen gönül sözüne uy da gel canım.

Yazı, güzü, kışı bahar zamanı
Yaşadın bilirsin ki her zamanı
Dinle rüzgârları seher zamanı
Uzaktan sesimi duy da gel canım.

Abdurrahim Karakoç
Haydi, beraberce arayalım “İstikşafi” ile (ön görüşme, araştırma-tanıma görüşmesi, keşif ve tahkik) ederek az emek çaba harcayarak yatırım yaparak, anlatarak anlayarak. Selamlarımla.
Mehmet Aluç