Card image cap
Yara

İri bir düşün bıçak yarasıyım

Arpacı kumrularının istila ettiği her şiirde

Saklı yamaların tezgâhından geçti benim kalemim

Matemin kargacık burgacık fıtratında

İçerlediğim şehir kabadayılarının

Savurmayı unuttuğu naralarının

Kökünde saklı zencefil.

 

Göğsünde derin bir yara

Sırtından vurulan her düşün de kursağında saklı

Kurşun gibi muhafazalıyım

Elbet Allah’a havale ettiğim düşlerin

Öncüsü satırlarda

Yana yakıla istiflediğim sözcüklerin

Patavatsız izleğinde

Kukumav kuşu deryanın özlemini giderdiği

Bir denizkızıyım

Kanamalı şehrin balçığında

Gün yüzlü annelerin bahtında saklı

Geceye deviren şiirlerde

İrkildiğim kadar iğreti durmadan

Hecelerin ferine yanık kelamın

Donuk gözlerinde

Şuur kaybına açık bir heceyim.

 

Dizlerimde büyüttüğüm nice öğreti

Kefil olduğum bir münazara öğütüldüğüm

Gün ve gece.

Şiarı isem mevsimin izini sürdüğüm

Dolgun yanaklarında elmanın

Dolunayın etrafında dönenen hangi kayıp yıldızım ki?

 

Adımı unuttuğum bilumum şiirde

Kaykıldığım dehlizde saklıyım belki de

Nöbeti devraldığım bir öykünün sair cümlesinde

Nakşettiğim de değil hani resmettiğim

Keşke söylemediklerim kadar mutlu olsaydım

Demenin de bedelidir elbet

Her demediğime kefil olmanın

Verdiği mahcubiyetle

Uyumsuz benliğimde saklı o sayaç

Öğün atladığım binlerce günün nezdinde,

Hala nasıl oluyor da acıkmıyorsam…

 

Nefsime yenik düşmediğim aşikâr

Varlığıma ket vuran rüzgâr kadar

Dağılmasaydı keşke gövdem

Bir buluta asılı kalmanın verdiği şevk ile

Hala nasıl da programlıyım vazgeçip de

Yitip gitmemeye…

 

Elbet kurşunlandığım her gün

Konuşlandığım zeminde

Bir yürek tellağı ki

Sökün eden gecenin rahminde

Unutulduğum ayan beyan

Uyamadığım düzenken

Yaralarımı daha da deşen.