
Yazarken çoğaldiğim
Öznesi olmayan bir düştüm ki…
Sözcüklerin nidalarının esintisi
Ve derme çatma yüklemler, mevsimi
Tehir eden akneli yüzünde korkunun
Bir içlik kadar sıcak
Hiçliğe dokunan çığlığın her zerresi
Göğü karelere böldüğüm
Günü yiten bir umut gibi
B/ölündüğüm güne hürmeten
Düğümlenen gece misali
Bir kuş olmanın özlemi
Yitip gitmeden vaktin son saniyesi…
Sözcükler, araz çıkaran
Varlığa ket vuran rüzgârdan arda
kalan
Yokuşu Üsküdar’ın
Sancağı Balat’ın
Yeni Bosna, eskimeyen mizacı İstanbul
Vapurunun
Kaptan köşkünde aşkların
Yürüteç misali
Sığındığım şiir iken
Mukayyet olduğum aklıma
Dünde kalan her özlemi de katık
yaptım madem…
Kaza eseri kurtulduğum bir ölüm
Nifak sokan kimse ömrün
Her hecesine astığım şiirin
İzdihamı ile coşkuya vakıf gecede
Saklı bir uğur böceği
Sabah dar ettiğim
Şafak öncesi
Her seste yumup gözlerimi
Ettiğim dualarımda
Saklı kimse
Yüreğin sarkacı
İhbar etmekse tüm acıları
Hangi açıda saklıdır dercesine.
Bir idam sehpası
Bir üçgen elbet karenin alt yazısı
Düşkün kenarları
Düşmeyen yüklemler
Şans eseri kurduğum hayatın ilk ve
özlü cümlesi
Kardığım hiçlik
Uğruna ağladığım nice hicap yüklü
anıda
Kala kaldığım bir başıma
İmanımın gölgesinde huzur
Varlığın tutkusu iken sevgi ve şiir
Ufkun mizacı
Umudun dumanı
Sökerken heceleri zeminden
Gözümü sakındığım tüm sevdiklerim
Bağlı iken yürekten.
Akrebin zehri
Dokunup da yelkovana
Mizacın efkârı
Atan şafağı özlemin mehtapta
Varlık ketum
Aşk ölüm
Hicvi ömrün
Gide gele eskiyen bir halı misali
Serdiğim tümden gelen
Sevdiğim içte derinden
Saydığım heceler
Sayamadığım bir katre
Elbet izafi reçetesi kaybolan
gölgemin
Kurduğum düşler kadar
Kuramadığım bir köprü mi yoksa
mutluluğa?
Bilemezler hani içimde saklı hazineyi
Kolay mı yaşamak sevmeden?
Kolay mı sevmek bilip bilmeden?
Kolay ya da değil
Silinen bir kayıt olsa keşke hüzün
Aşkın meramını yüklenen
Özlem ve öznem
Sondan başa saydığım minval
Sıfırın varlığı
Hiçliğine tutkun bir fani
Severek kadim bilmek umudun
faziletini
Saklı ne var ne yok iman gücünde.
Bir aşkın rahlesi
Bir umudun huzmesi
Sayamadığım kadar çoğaldığım
Yazarken gün ve gece…
Varlığın tutkusu iken sevgi ve şiir
Ufkun mizacı
Umudun dumanı
Sökerken heceleri zeminden
Gözümü sakındığım tüm sevdiklerim
Bağlı iken yürekten.
Tebrik ederim gün seçkisini arkadaşım sevgilerimle...
Teşekkür ederim sevgili arkadaşım.
Güzel yüreğin dert görmesin.
Sevgimlesin
Çok teşekkür ederim
İnsan zaman zaman içinde çoğaldığı gibi azalıyor da.
Biz yazmalarımızla düşencelerimizin iz bırakmasıyla çoğalanlardan olalım dileklerimle şiire tebriklerim sevgimle.
Güzel yüreğiniz dert görmesin
Çok teşekkür ediyorum
Sevgilerimle