Card image cap
Yazdiğin kadar yalnizsin şai̇r

‘’Yağmurla mı konuştun küçük kız

Mektubunun kıvrımlarına sinmiş kokusu

Yağmurdan mı anımsadın ansızın

Unutulmuş çocukluğunun anayurdunu.’’

(H. Ergülen)

 

 

 

Mavi düş, yaşlı cennet

Devasa lanetin hikmeti

Ermekle nihayetlenmek arsındaki o değnek.

Düş pazarı yalnızlığın kibirli sükûnu

Aşka delalet yorgun ikbalin yüzdeki nuru.

 

Sözcükler yalın ayak ve mütecessis

Aşkı ihbar eden mevsim nasıl da kifayetsiz

Yetim yürek yetim niyet

Birden başladın mı saymaya yarına

Düşler kabrinde terk edilmiş birer izlek

Hani sakladığın

Sakındığın gözünden

Lafügüzaf elbet tebessümü çalınmış kordan yelek.

 

Sancılı olmanın meali yorgun bir denklemde

Gizli saklı

Boyut değiştiren her renk işin aslı:

Ölümün de cilvesi yüklendiğin yük

Hayatın nazarında yerle yeksan terk edilmiş

Bir keramet

Göğe konuşlu hale

Aşka niyaz yükleyen rahle

Örtündüğün İlahi acılar

Pervasız sevmelerin de boğazını sıkar.

 

Kindar neslin küs misali

Geviş getiren hüzünden akan rahmetin meali

Bir göğüslediğin bir gülümsediğin

Yaftalar nezdinde solan güneş

Asla da doğmayacak gecene heceler

Yazdığın kadar yalnızsın şair:

Varsın tetiklensin imgeler

Elbette kayıtsızlığı cihanın

Su testisi olsaydı keşke yüreğin

Kırıldığına minnet mi ederdi yetim mizacın?

 

Soru eki yüklendi cümleler

Cümleten sevdik de ne oldu?

Hangi düştü gerçeğe yakın?

Hangi mezardı huzurun nakli?

Kürediğin kadar küstün madem

Kibar sözcüklere serildin de ne oldu?

 

Hayta ömür nelere gebe;

Aşkın zincirine eklenen son kelepçe

Elbet basireti bağlanan mutluluk

Künyende yalan yok ve aşk nasıl da tevafuk yüklü:

Şimdi mil çektiğin her detayda uyusun da büyüsün

O küçük kız:

Kırmızı şapkasında asılı kirazlar

Solan güne meşkin

Kefenin de yok madem cebi:

Sevgiyle doldur yaşarken kabrini

Kalbini de iyi kolla

Kanayan her gecede saklıdır senin matemin.