Card image cap
Yeni̇den yaz beni̇


Tozlu sokaklarda kaybettim çocukluğumu
Sahte bakışlarda yalan hayatlarda
Benim hiç renkli misketlerim olmadı
Oynayamadım sokaklarda..
Hiç kırmadım hatice teyzenin camını
Benim arkadaşlarım hiç olmadı
Tek arkadaşım sırdaşım yoldaşım
Sırtıma yüklediğim boya sandığımdı..
Derin yamaçların engebeli yolları olurdu
Her saklanmamda ebe beni bulurdu
Misketlerim her defasında kaybolurdu
Yeniden yaz çocukluğumu oyunlarımı 
*
Yalnız evimin soğuk odası
Benim öyle renkli çarşaflarım olmadı
İnce bir yorganım 
Kalıplaşmış bir yastığım
Üşüdüğümde ısıtan hayallerim vardı
Her sabah komşudan gelirdi 
Sucuklu yumurta kokusu
Benim kahvaltımda yeşil zeytin hiç olmadı
Yeniden yaz odamı çarşaflarımı
*
Her sabah onu görmek için
Yolumu uzatırdım
Tokalaşmak için her elini uzattığında
Arkama saklardım..
Benim ellerim nasırlı
Toz kokar boya kokar
Onun elleri kalem tutar
Pelik örgülü saçları 
İnerdi omuzlarından aşağıya
Deniz mavisi gözlerine ne güzel yakışırdı
Sırtındaki pembe çanta
Yeniden yaz beni ellerimi..
*
Şehrin en kalabalık yerini secerdim
Boya sandığımı önüme açar
Kalabalığın içinde kaybolur giderdim.
Akşam olup paydos ederken
Cebimdeki üç beş kuruşun mutluluğuyla
Belki yine onu görürüm diye yolu uzatırdım
Üzerime sinmiş boya kokusunu alır diye
Yanına yaklaşamazdım
Tırnak aralarıma girmiş boyaları
Hep ondan sakladım.
Bu yüzden onun elini bir kez tutamadım
Ben hiç onunla hayaller kuramadım
Yeniden yaz kaderimi
Yeniden yaz hayatımı hayallerimi..
@321suskun/Zariye Cengizoğlu