Card image cap
Mevsi̇m çok sessi̇z tabi̇p

Alıngan ve bitimsiz bir yalnızlık mevsimi ve kemirgen düşlerin kayrasında binlerce çekirge…

Aklımın imlerinde ip atlayan çocuklar gibi yüreğin muhtırası, dikiş tutmayan aşklar ve gönül gözümde yaşlar.

 

 

 

Aşkın hıçkırığına meftunum, tabip

Aşkın hükmeden özlemine tutuklu.

Yedieminde unutuldu düşlerim ve yetmedi;

Yetemedim kimselere

İpliği geçiremedim iğneden

Annem uyuttu beni dizlerinde

Çünkü umuttum ben

Unutamadım da dünümü

Günüme hükmeden acıları taşladım

Ve yetmedi, tabip

Taşlandım da makbere gitmekti özlemim artık

Bu saatten sonra.

 

Ne yumuşaktı dokusu mevsimin

Ne de rayihası sözcüklerin

Unutulmuştum işte

Uğurlamıştım bahar denen mevsimi

Uyuşuk mısraları da uğurladım

Uyuşuk kalmaya yoktu tahammülüm

Kimi insanın da yoktu tahammülü:

Bana, sevgime, fıtratıma

Hükümlü olduğumdu gizem

Sükût değildi de ikrardan.

 

Ufaktım çok ufak

Ufkumda kızıl gezegen

Saçlarımda dolanan renk

Tıpkı çocuk saçlarım gibi kırmızıydı gözleri

Gecenin

Ve öldürdüğüm nefsim.

Binlerce öğün atladım ben

Ve işte zaferim

Açlığa tahammülüm

İnsansızlığa kırgınlığım

Tepkisi olmayan bir zümre

Beyit beyit sevmiştim oysa ben

Her birini usulca sevip

Isıtmıştım kalbimde

Mahşerde gömecektim de sevgiyi

Beklediğim kadar bekletmeden Rabbimi.

 

Ezkaza susarsa kalemim

Zaferiydi elbet iblisin

Oysa şerh düştüğüm bir ibare

Aşkın kök hücresinde saklı özlemim

En çok kendime ve çocuk kalbime

Issızlığıma ve şerefime kefilim.

 

Mevsim çok sessiz, tabip

Senden çıkmaz da sır hani:

Bil de seni çok sevdiğimi

Göğsümde uyuyan sözcüklerim kadar

Hatta daha çok daha çok

Sevgisizliğine de kefilim ben âlemin

Çocuk kalbime sığan milyonlar

İnsan olmak asla gelmedi de bana ağır

En çok sevgisizlik koydu

Bir de bir de…

Boş ver be, tabip:

Farz et ki ben bir düşüm:

Düşmedim de hani Rabbimin gözünden.

 

Gözümdeki yaşa da kefilim, tabip

Yasımla istişare ediyorum her gece

Şiir yazmak ne ki?

Şiir gibi yaşadığım, gördüğüm

Kefen bezime de assınlar üç beş şiir

Hani olur da gün yüzü göremezsem bu saatten sonra,

Sandığından da fazla içimdeki yetimin

Bozguna uğrayan hayallerini

Kim ise tefe koyan

Değil nefret etmek

Yeltenmedim dahi sevgisizliğe

Bir ucube düş ki askıntı bunca şiire

Hüzün batağında gemim

Su aldım da çoktan en dibinden

Gel gör ki görevime sadık bir kaptanım

Henüz terk etmedim gemimi

Gel gör ki;

Bu aşk beni neyledi.