
Şai̇r ve kalem kanadi bi̇rli̇kte
Bakir sarnıcında kuytusunda uyutuldu
mehtap
Lanetin de dibine vurdu şafak.
Aşkı azmettiren bir hasretle
Gün kılıcını kuşandı
Uzayan hasretin tok sesinde
Göğün istimlâk edilen her
parantezinde
Kuşlar yumurtladı aşkı ve hasreti
Kemendin kopuk vaveylasında sür git
hezeyan
Yakıcı bakışlarında azabın
Edilen her feverandı yüzü suyu
hürmetine
Rahmetin,
Bir kinayeyi bir gıybeti hatta kini
yok sayan.
Menevişlendi ne çok söylem
Sanrıların tuzağında
Aşka leke çaldı şeytan
Sömürdüğü mazlumu
Ölü bir kuş gibi savurdu boşluğa
Azameti ile yükseklerin
Hurafeler kundaklandı anbean.
Her yüzün ayrı idi maskesi
Ve her maskenin de yüzü…
Yüzdüğü kadar hezeyanlar nehrinde
Kabrine özlem duydu mazlum ve hazan
Sancılı beyitler tefekkürde
Aşk hepten yüklü hezimetle
İsyanın her türü haramdı madem Allah
katında
Tövbeler sıralandı biteviye.
Kaybolan rengin büyüsüne bandı kimi
zaman
Bazen tutuklu kanatlarında
Tutulduğu aşkın da asasını kırdı
isyan ve insan
Her ruhun külüstür vücudunda
Rahmeti ıskaladı kuşlar
Kuşları ıslıkladı matem
Mahremin kırılan bentlerinde
Ölüm ve hezeyan döndü dolaştı ve
uğradı
Her yetim düş’e düşe kalka.
Yaşamayı şerh düşen yine müsebbibi
idi
Yorgun kelamın da en yakın tanığı
kalem
Aşkla hürriyetini yazdı
Hürriyeti ile aşkın tuzağına düştü
bilumum fırsatta
Bir ardıç kuşu bir de saman rengi
yüreğin
Beti benzi atan onca mazlum düşün
En aykırısından saklı gülücüklerin de
tozunu dumana kattı
İsyan ve yalan.
Arpacı kumrularına özenen bir talan
Düşe kalka sevmeyi öğrenmişti artık
insan
Ta ki gonk vurana değin bekledi
Rölantiye aldığı mevsimi dişledi
yüreğinden
Kanayan hem de kanatan
Kanadığı kadar düşkündü aşka
Canı yansa da mevsimin
Canını yakmadı hiçbir bedelin.
Bir imge kadar dağınık
Bir şiir kadar soyut
Meskeni heceler ihbar etti bin bir
yeisle
En yakındaki gölgeye uzandı kalem ve
hüsran
Ta ki gün yüzü görene kadar
Şair ve kalem kanadı birlikte.
dost emeğine kalemine sağlık selam ve saygılar
Çok sağ ol dostum.
Selam ve saygılarımla.
Kıymetli gönlünüzden mısralara dökülen güzel bir şiir okudum değerli kaleminizden
Yazdıran yüreğinize yazan ellerinize sağlık sevgili şairem. Gönül dolusu sevgilerimle
Güzel yüreğinize çok çok teşekkür ediyorum canım şairem.
Tüm sevgimle gönül bahçenize...
“Bir imge kadar dağınık
Bir şiir kadar soyut
Meskeni heceler ihbar etti bin bir yeisle
En yakındaki gölgeye uzandı kalem ve hüsran
Ta ki gün yüzü görene kadar
Şair ve kalem kanadı birlikte.”
İmge sözlüğe göre, “düşsel olarak tasarlanan ve gerçekleşmesi özlem olarak duyumsanan şey, düş”. Ruh bilime göre, “duyu organlarının dıştan algıladığı bir nesnenin bilince yansıyan benzeri, görüntüsü.” Felsefi olarak “bir nesneyi doğrudan doğruya yeniden tanımaya yarayacak bir biçimde göz önüne getiren şey, duyu organlarıyla algılanmış olan bir şeyin somut ya da düşünsel kopyası.”
Her yönüyle şairin ve şiirin kalemin tarifi değil mi, şair içine gönlünü de katarak hatta kanatarak ya da kanat takarak düşler ülkesinde gezinerek, düşleri yaşadığı düş gibi bir dünyanın yaşanılması için mütemadiyen mücadele verdiği bir ifade aracı tasavvur ettiği bir gönül aynasıdır. Anlamlar anlaşılmadığı anda imgelerle sınır koyarak şair anlamları yerine koyandır yazandır. Yeisle yaşamak zordur anafordur imgelerle düşlerle süslemek yaşanılası hale getirmek gerekir sonunda hüsran olsa da, şair yazar hüsrana uğrasa da yüreği kanayarak yazar, ta ki bir gün, gün yüzü insanlar görsün diye yazar, yazanlara selamlar olsun kardeşim, emeğine gönlüne sağlık, selamlarımla.
Ve aleyküm selam çok değerli ağabeyim... Tüm güzelliklere ve güzel insanlara selam olsun. Yazmanın büyüsü aslında hayatı irdelemek aslında kendimize dönmek ve de İlahi Aşkın coşkusuna nail olmak... Bir huzur vesilesi ve şükür. Çok çok teşekkür ediyorum değerli ağabeyime. Sağ olun var olun. Sonsuz selamlarımla ağabeyim. Yazmak...bir rüyanın eşiği. Boyutsuzluğun da ta kendisi. Çok şükür. Allah'a emanet olun ağabeyim. Var olun sizler.